Wymieranie setek gatunków ptaków spowodowane przez człowieka w ciągu ostatnich 130 000 lat doprowadziło do znacznego zmniejszenia różnorodności funkcjonalnej ptaków – miary zakresu różnych ról i funkcji, jakie ptaki pełnią w środowisku –
Jak wynika z nowego badania opublikowanego dzisiaj w czasopiśmie Science, spowodowało to utratę około 3 miliardów lat wyjątkowej historii ewolucyjnej.
Chociaż od tysiącleci ludzie powodują globalną erozję bogactwa gatunkowego, konsekwencje przeszłych wymierań dla innych wymiarów różnorodności biologicznej są słabo znane. Nowe badania prowadzone przez Uniwersytet w Birmingham podkreślają poważne konsekwencje trwającego kryzysu różnorodności biologicznej i pilną potrzebę zidentyfikowania funkcji ekologicznych traconych w wyniku wymierania.
Od dobrze udokumentowanego ptaka dodo po niedawnego ptaka śpiewającego Kauaʻi ʻōʻō uznanego za wymarły w 2023 r. naukowcy mają w tej chwili dowody na to, iż co najmniej 600 gatunków ptaków wymarło w wyniku działalności człowieka od późnego plejstocenu, kiedy współczesny człowiek zaczął rozprzestrzeniać się po całym świecie. Wykorzystując najobszerniejszy jak dotąd zbiór danych na temat wszystkich znanych wymierań ptaków w późnym plejstocenie i holocenie, w artykule zatytułowanym „Globalna utrata różnorodności funkcjonalnej i filogenetycznej ptaków w wyniku wymierania antropogenicznego” wykracza poza liczbę wymierań i ma szersze konsekwencje dla planety.
Główny autor, dr Tom Matthews z Uniwersytetu w Birmingham, wyjaśnił: „Sama liczba wymarłych gatunków ptaków stanowi oczywiście dużą część kryzysu wymierania, ale musimy się także skupić na tym, iż każdy gatunek ma swoje zadanie lub funkcję w środowisku i dlatego odgrywa naprawdę istotną rolę w jego ekosystemie. Niektóre ptaki kontrolują szkodniki poprzez zjadanie owadów, padlinożercy przetwarzają martwą materię, inne jedzą owoce i rozsiewają nasiona, dzięki czemu rośnie więcej roślin i drzew, a niektóre, jak kolibry, zajmują się tym. bardzo ważne zapylacze. Kiedy te gatunki wymierają, wraz z nimi umiera ważna rola, jaką odgrywają (różnorodność funkcjonalna).
„Oprócz różnorodności funkcjonalnej, każdy gatunek ma również pewną historię ewolucyjną, dlatego wyginięcie tego gatunku jest po prostu jak odcięcie gałęzi drzewa życia i cała związana z nim różnorodność filogenetyczna również zostaje utracona”.
Badania wykazały, iż dotychczasowa skala antropogenicznego wymierania ptaków spowodowała utratę około 3 miliardów lat wyjątkowej historii ewolucyjnej i 7% globalnej różnorodności funkcjonalnej ptaków – czyli znacznie więcej niż oczekiwano na podstawie liczby wymierań. Biorąc pod uwagę szeroki zakres ważnych ról ekologicznych pełnionych przez ptaki, w szczególności utrata różnorodności funkcjonalnej ptaków będzie prawdopodobnie miała daleko idące konsekwencje. Te wstrząsy wtórne po wyginięciu obejmują zmniejszone zapylenie kwiatów, zmniejszone rozprzestrzenianie się nasion, załamanie odgórnej kontroli populacji owadów – w tym wielu szkodników i wektorów chorób – a także zwiększoną liczbę ognisk chorób z powodu zmniejszonego spożycia padliny. Ponadto udokumentowane w badaniach zmniejszenie liczebności globalnej awifauny prawdopodobnie wpłynie na zdolność wielu gatunków roślin do śledzenia obecnych i przyszłych zmian klimatycznych.
Dr Matthews podsumowuje: „Wyniki te w samą porę przypominają, iż obecny kryzys wymierania nie dotyczy tylko liczby gatunków. Nasze odkrycia, identyfikując spadki różnorodności funkcjonalnej i filogenetycznej ptaków spowodowane działaniami człowieka, podkreślają pilną potrzebę zrozumienia i przewidywania skutków przeszłe wymierania antropogeniczne na funkcjonowanie ekosystemu, aby przygotować się na wielkość oczekiwanych przyszłych strat spowodowanych przez przewidywane 1000 gatunków ptaków, które mają całkowicie wyginąć w ciągu najbliższych dwóch stuleci. Informacje te są niezbędne do ustalenia skutecznych celów w zakresie globalnych strategii ochrony a także wysiłki na rzecz odbudowy ekosystemów i ponownego zdziczenia.”
