Po raz pierwszy widziano orangutana leczącego ranę rośliną leczniczą

biotworzywa.com.pl 2 tygodni temu

Latem 2022 roku orangutan o imieniu Racus przeżywa trudne chwile.

Naukowcy słyszeli walkę między samcami orangutanów w koronach drzew w lesie deszczowym na Sumatrze w Indonezji; Dzień później odkryli Rakosa z różową raną pod prawą powieką.

Brakowało kawałka mięsa wielkości i kształtu puzzli. Kiedy Rakos, prawdopodobnie trzydziestokilkuletni, wykonał długą rozmowę telefoniczną, badacze zauważyli kolejną ranę w jego ustach.

Przez kilka następnych dni badacze śledzili Rakosa z daleka i zauważyli coś tak zaskakującego, iż szczegółowo opisali to w czasopiśmie Scientific Reports.

Według badań opublikowanych w czwartek zaobserwowano, iż Rakos wielokrotnie przeżuwał liście konkretnej rośliny liany przez okres kilku dni. Wspinaczka nie jest typowym pożywieniem orangutanów, ale ludziom znana jest jako środek przeciwbólowy.

Przynajmniej raz Rakos zrobił pastę z przeżutych liści i nałożył ją na twarz. To pierwszy przypadek, kiedy zwierzę aplikowało lekarstwo na ranę skórną.

Orangutan na drzewie (projekt Saidi Ajam/Souq)

„To pierwsza dokumentacja zewnętrznego samoleczenia — myślę, iż dzięki liści, podobnie jak ludzie, leczą rany i ból” – powiedział Michael Hoffman, profesor nadzwyczajny w Centrum Badań nad Dziką Przyrodą na Uniwersytecie w Kioto w Japonii. Japonii, która nie była zaangażowana w nowe badanie.

Rana Rakosa nigdy nie wykazywała oznak infekcji i została zamknięta w ciągu tygodnia.

Odkrycie stanowi nowy dowód na to, iż orangutany potrafią rozpoznawać i wykorzystywać rośliny łagodzące ból. Coraz liczniejsze badania sugerują, iż inne gatunki zwierząt również poddają się samoleczeniu, choć na różnym poziomie zaawansowania.

Naukowcy, którzy przeprowadzili to badanie, uważają, iż zdolność małp człekokształtnych do identyfikowania leków i leczenia ran może pochodzić od wspólnego przodka z człowiekiem.

Nowe dowody na to, iż orangutany leczą się same

Odkrycie to było możliwe tylko dzięki temu, iż Rakos spędza dni na chronionym obszarze lasu deszczowego zwanym Obszarem Badawczym Suak Palembing, w indonezyjskim Parku Narodowym Gunung Leuser.

Naukowcy monitorują tam orangutany od 1994 roku. w tej chwili w tym miejscu żyje około 150 orangutanów. Rakos, którego po raz pierwszy zaobserwowano w tym miejscu w 2009 roku, jest tu mieszkańcem lub częstym gościem.

Naukowcy często tropią pojedynczego orangutana na danym obszarze od wczesnego ranka – kiedy opuszcza on swoje nocne gniazdo – aż do zbudowania nowego nocnego gniazda około 12 godzin później.

„Nie niepokojmy orangutanów” – stwierdziła autorka nowego badania, Isabelle Lommer, prymatolog i biolog poznawczy w Instytucie Zachowania Zwierząt im. Maxa Plancka w Niemczech. „Są dość tolerancyjni, jeżeli za nimi podążamy”.

Loomer powiedział, iż badacze nigdy wcześniej nie zaobserwowali w tym miejscu orangutanów samoleczących się tak jak Racus, ale nie było jasne, w jaki sposób rozwinęło się u nich takie zachowanie.

Cztery liście Vibraria tenctoria w rzędzie obok linijki (projekt Al-Saidi Ajam / Souq)

Loomer stwierdził, iż jest możliwe, iż Rakos nauczył się leczyć swoją ranę dzięki „indywidualnej innowacji” po tym, jak przypadkowo potarł ranę palcem uśmierzającym ból sokiem z liści drzewa. Być może nauczył się tego zachowania kulturowo od innych orangutanów na wczesnym etapie życia.

Orangutany uczą się społecznie i wykazały umiejętność korzystania z narzędzi. Rozwijają zaawansowaną wiedzę na temat żywności od swoich matek.

„Dużo się uczą, na przykład o tym, jakie rodzaje owoców jeść, gdzie je znaleźć, kiedy je znaleźć, kiedy dojrzewać i jak je przetwarzać” – powiedziała Loomer. „Niektóre orangutany żywią się choćby 400 różnymi roślinami… To naprawdę intensywna wiedza, którą naprawdę muszą zdobyć.

Czy ludzie nauczyli się planów medycznych od zwierząt?

W ostatnich dziesięcioleciach przybywa dowodów na samoleczenie zwierząt.

W latach sześćdziesiątych XX wieku słynna prymatolog Jane Goodall zauważyła, iż ​​szympans z Tanzanii zjadał całe liście rośliny zidentyfikowanej później jako gatunek krzewu Aspelia. Kilkadziesiąt lat później Hofmann napisał artykuł opisujący, jak inna grupa szympansów zjadała gorzki miąższ określonej chryzantemy, ale tylko rzadko i gdy inne zachowania wskazywały, iż są chore.

Naukowcy uważają, iż szympansy wykształciły takie zachowania, aby leczyć pasożyty lub im zapobiegać.

W latach 90. i 2000. przeprowadzono serię badań, w których zidentyfikowano dodatkowe przykłady samoleczenia.

Przełomowe badanie orangutanów borneańskich z 2008 roku udokumentowało, iż trzy samice pocierały swoje ciała pastą z przeżutej draceny cantleyi, której miejscowa ludność używa do leczenia bólu stawów i kości.

Hoffman powiedział, iż wierzy, iż wszystkie gatunki zwierząt w pewnym stopniu leczą się same. Naukowcy udokumentowali tę praktykę u owadów.

„To pokazuje nam, iż zwierzęta kontrolują swoje życie” – stwierdził. „Mogą działać w elastyczny sposób, dostosowując się do określonych warunków, które wpływają na ich przetrwanie”.

Postawił hipotezę, iż starożytni ludzie uzyskali zdolność rozpoznawania roślin i substancji leczniczych na podstawie uważnych obserwacji zwierząt.

„Wiele leków, które ludzie stosowali w naszej historii jako gatunku, powstało w wyniku naszego bliskiego związku z naturą, zwracania się do innych zwierząt o rady i ekstrapolowania tego, czego się nauczyliśmy” – powiedział Hoffman. „Nie znam żadnej rośliny, w przypadku której udokumentowano, iż zwierzę używa jej jako leku, którego nie stosują ludzie. Myślę, iż to ludzie nauczyli się od zwierząt.

Loomer stwierdziła, iż ​​odkrycia jej zespołu – dotyczące gatunku, który jest w 97% genetycznie podobny do człowieka – mogą dostarczyć wglądu w to, jak starożytne naczelne rozwinęły swoją skłonność do sięgania po leki.

„Jest prawdopodobne, iż nasz ostatni wspólny przodek wykazywał już podobne formy linienia” – stwierdziła.

Loomer dodał, iż nowe odkrycia pokazują również, jak wiele można się nauczyć od orangutanów, które uważa się za krytycznie zagrożone. Lasy deszczowe, w których żyje orangutan sumatrzański, zanikają w miarę przekształcania gruntów w rolnictwo, a zmiany klimatyczne intensyfikują pożary lasów.

Najnowsze szacunki z 2016 roku Pozostało mniej niż 14 000.

Artykuł ten został pierwotnie opublikowany na NBCNews.com

Idź do oryginalnego materiału