Rosła sobie spokojnie, nikomu nie wadząc, niemal nad samym pułtuskim kanałkiem, na końcu ulicy Młodzieżowej. Rosła przez ponad sto lat... do ubiegłego tygodnia. Obwód jej pnia na dwudziestu kilku centymetrach, na których została ścięta, wynosi ok. 580 cm. Tak więc metr wyżej, na tzw. „pierścienicy”, gdzie mierzy się drzewa nadając im chwalebny tytuł „pomnika przyrody”, miał prawdopodobnie powyżej 500 cm. Zgodnie z wytycznymim wprowadzonymi rozporządzeniem Ministra Środowiska z 4 grudnia 2017 r. w sprawie kryteriów uznawania tworów przyrody żywej i nieożywionej za pomniki przyrody, kryterium umożliwiającym uznawanie drzew za pomniki przyrody będzie obwód przekraczający:
buk zwyczajny, dąb bezszypułkowy, dąb szypułkowy, lipa, platan, topola biała , wierzba biała, wierzba krucha – 300 cm,
inne gatunki topoli – 350 cm
Tak więc nasza pułtuska topola znad kanałku na miano pomnika przyrody zasługiwała! Wszystko wskazuje na to, iż była największym i najstarszym drzewem w Pułtusku. Jej wielkość pozwala na przybliżone określenie wieku. Miała na pewno
