Była sobie bardzo stara, średniowieczna wieś leżąca za opłotkami dużego miasta. Ceglane, zbudowane z muru pruskiego i szachulca domy, z przylegającymi do nich budynkami gospodarczymi otaczały ogrody, sady, łąki i pola uprawne z najżyźniejszymi glebami w mieście. W 1940 roku włączono ją w granice Poznania, ale jeszcze długie lata zachowała swój wiejski charakter. Na początku lat 80. XX wieku stara wieś zniknęła. Zastąpiły ją bloki z wielkiej płyty. Żegrze stawało się miastem.