2 lat temu
Znany ze swojej zaciętej i ochronnej natury, Mastif tybetański jest potężnym psem stróżującym. Chociaż uważa się je za idealnego towarzysza dla mężczyzny lub kobiety, którzy uwielbiają chronić swoją rodzinę, mogą nie być najlepszym psem dla rodziny, która lubi być przyjacielska. Chociaż są doskonałymi psami stróżującymi, mogą być niesforne i nie nadają się dla rodzin, które prowadzą aktywne życie towarzyskie.
Podstawowe informacje
Mastif tybetański to rasa psów stróżujących, która jest powszechnie kojarzona z Tybetem. Ich rodzimym środowiskiem są wysoko położone tereny górskie. Mimo iż są w stanie przystosować się do chłodniejszego klimatu i niższych wzniesień, rasa ta nie przystosowuje się dobrze do klimatu umiarkowanego. Rasa ta jest generalnie dobra w stosunku do dzieci, ale może stać się nadmiernie opiekuńcza, gdy małe dzieci zachowują się agresywnie.
Rasa ta pochodzi z Tybetu i uważa się, iż jest jednym z najstarszych psów w historii. Najstarsze znane wzmianki o mastifach pochodzą z pomnika w Egipcie z 3000 r. p.n.e. Uważa się, iż mastif tybetański jest bezpośrednim potomkiem tego prototypu. Choć mastif tybetański jest najstarszym znanym mastifem, rasa ta wyewoluowała z innych psów w Azji.
Jeśli chcesz adoptować psa tej rasy, musisz pamiętać, iż jest to duża zmiana w stylu życia i będzie wymagać dużo ćwiczeń i socjalizacji. Chociaż są to bardzo lojalne zwierzęta rodzinne, nie są szczególnie towarzyskie i wymagają socjalizacji, aby zapobiec agresji terytorialnej. Na początek możesz zapisać swojego szczeniaka do przedszkola dla szczeniąt. Regularne zapraszanie gości pomoże szlifować ich umiejętności społeczne.
Mastif tybetański jest pięknym i świętym psem. Istnieją dwie główne odmiany tej rasy: mastif lwi (Lion Head) i mastif tygrysi (Tiger Mastiff). Mastif lwi ma długą, kręconą sierść, podczas gdy mastif tygrysi ma krótszą, krępą sierść. Mastif lwi ma długą sierść na szyi i głowie, podczas gdy mastif tygrysi ma krótszą szyję.
Mastif tybetański – opis rasy
Mastif tybetański z wyglądu przypomina lwa, ale w rzeczywistości jest małym, przyjaznym psem. Ta rasa psów stróżujących jest niezwykle tolerancyjna w stosunku do dzieci w swojej własnej rodzinie. Może jednak nie przepadać za gośćmi, ponieważ może źle zinterpretować zabawę młodych i uznać ich za intruzów. Jego instynkt terytorialny może powodować ograniczenie liczby gości wpuszczanych na jego terytorium.
Mastif tybetański jest ogólnie stosunkowo zdrowy, ale jest podatny na pewne powszechne problemy zdrowotne. Są one podatne na dysplazję stawów łokciowych i biodrowych, która jest chorobą wpływającą na układ kostny. Chociaż ta choroba układu kostnego występuje rzadko u większości mastifów tybetańskich, może ona wywołać spustoszenie w organizmie zdrowego psa. W związku z tym, aby zapobiec pogorszeniu się tego stanu, ważne jest odpowiednie żywienie.
W Himalajach mastif tybetański ma długą historię strzeżenia klasztorów buddyjskich i obrony mnichów. Na początku XX wieku książę Walii wprowadził parę tych dużych psów stróżujących. W 1906 r. można je było oglądać w Anglii i były pokazywane w Crystal Palace. Niestety, popularność psa spadła w latach wojny i prawie wyginął w Anglii.
Jeśli zdecydowałeś się na adopcję mastifa tybetańskiego, musisz wiedzieć, iż będziesz musiał wprowadzić pewne zmiany w swoim stylu życia. Powinieneś rozważyć adopcję tej rasy, jeżeli planujesz mieszkać sam lub z dziećmi. Rasa mastif tybetański jest na ogół łagodna, ale ma skłonności do szczekania. Potrzebuje dużego podwórka z zamkniętą przestrzenią do ochrony.
Mastif tybetański – opis charakteru
Mastif tybetański ma wiele atrakcyjnych cech. To spokojny, czujny szczeniak, który uwielbia towarzystwo swojej rodziny. Jest opiekuńczy w stosunku do swojego domu i będzie go bronił za wszelką cenę. Mimo iż jest to bardzo inteligentny pies, mastif tybetański może być temperamentny i podejrzliwy w stosunku do obcych. Jest to rasa, która nie jest przystosowana do aktywnego trybu życia. W związku z tym wymaga konsekwentnego szkolenia.
Mastif tybetański jest dużym, imponującym psem. Jego gęsta, gruba sierść pokrywa całe ciało, a głowa przypomina niedźwiedzia. Ma również krzaczaste kończyny i ogon sięgający do klatki piersiowej. Mastify tybetańskie to inteligentne psy, które dobrze reagują na szkolenie i socjalizację. Niezależnie od tego, czy Twój nowy najlepszy przyjaciel będzie Ci służył do towarzystwa, czy jako pies stróżujący, Mastif Tybetański będzie z pewnością szczęśliwy.
Mastif Tybetański ma długą, podwójną sierść, która zrzuca kilka poza sezonowym „dmuchanym płaszczem”. Zdarza się to wiosną lub latem, kiedy pies zrzuca prawie cały podszerstek w ciągu kilku tygodni. Częste szczotkowanie pomaga zapobiec obfitemu zrzucaniu sierści. Oprócz szczotkowania, mastif tybetański wymaga także regularnego obcinania paznokci i mycia zębów. Sierść psa powinna być szczotkowana co tydzień i często szczotkowana.
Historia mastifa tybetańskiego jest owiana tajemnicą. Chociaż rasa ta istnieje od tysięcy lat w górach Azji Środkowej, dopiero niedawno pojawiła się w świecie zachodnim. W 1847 r. został wpisany do pierwszej księgi stadnej Związku Kynologicznego. Następnie, w latach 50. ubiegłego wieku, zaczęły pojawiać się w Stanach Zjednoczonych. W latach 70. XX wieku rasa została uznana i posiada w Stanach Zjednoczonych krajowy klub o nazwie American Tibetan Mastiff Association.
Mastif azjatycki – zdrowie
Mimo iż rasa mastifa azjatyckiego jest znana ze swojego stoickiego usposobienia, istnieje kilka potencjalnych problemów zdrowotnych. Mimo iż rasa ta jest uważana za stosunkowo zdrową, jest podatna na dysplazję stawów biodrowych i łokciowych, które mogą być bolesne i wyniszczające. Obu tych problemów można uniknąć dzięki odpowiedniemu żywieniu i kontroli wagi. Oprócz unikania otyłości, rasy te są na ogół szczęśliwe i aktywne na dużych wysokościach.
Mastif tybetański jest szczególnie podatny na problemy z tarczycą. Gruczoł tarczycy u tej rasy jest podatny na zakłócenia i produkuje zbyt mało hormonów. Niedoczynność tarczycy może powodować zmęczenie, zwiększoną masę ciała, regularne infekcje i słabą jakość sierści. Niedoczynność tarczycy może powodować senność i może być problemem na całe życie. Podobnie jak w przypadku wszystkich ras, konieczne są regularne badania lekarskie w celu wykrycia tego problemu.
Choroba ta jest często dziedziczona. Jednak CIDN występuje tylko w jednej linii krwi mastifa azjatyckiego. Choroba ta wpływa na układ nerwowy i powoduje osłabienie kończyn przednich lub tylnych. CIDN występuje rzadko i dotyka tylko jedno na dziesięć szczeniąt na świecie. Należy zauważyć, iż objawy i oznaki CIDN mogą być subtelne i nie występować u mastifa azjatyckiego.
Najwyższa wysokość, jaką może osiągnąć mastif tybetański, to 4000 metrów nad poziomem morza. Przystosowanie do pracy na dużych wysokościach przypisuje się genetyce mastifa pochodzącej od wilków. Badania przeprowadzone przez Zhen Wang i Yixue Li wykazały, iż mastify krzyżowały się z wilkami we wczesnym okresie życia człowieka w Tybecie. Ta wymiana DNA tłumaczy przetrwanie Mastifa Tybetańskiego na dużych wysokościach.
Pielęgnacja Mastifa Tybetańskiego
Mastif Tybetański jest doskonałym wyborem dla osób, które chcą mieć silnego i wiernego psa stróżującego. Potężne i muskularne ciało mastifa tybetańskiego sprawia, iż jest on idealnym zwierzęciem dla rodziny mieszkającej w dużym domu. Lubi duże, ogrodzone podwórko i wymaga stałego nadzoru. Jego duże rozmiary sprawiają, iż wymaga dużego podwórka i obecności rodziny.
W przeciwieństwie do innych psów, mastify tybetańskie są wykorzystywane przede wszystkim jako psy stróżujące i najlepiej radzą sobie w domu, w którym jest wystarczająco dużo miejsca na zewnątrz. Ich pełna głowa z puszystym futrem sprawia, iż wyglądają majestatycznie i onieśmielająco. Mimo iż psy te są bardziej prymitywne niż większość ras psów, są doskonałymi zwierzętami rodzinnymi. Choć nie są to psy dla wszystkich, mogą być świetnymi pupilami dla rodzin ze starszymi dziećmi.
Mastif tybetański jest doskonałym towarzyszem. Choć często jest bardzo słodki i lojalny wobec swoich właścicieli, może być trudnym towarzyszem dla małych dzieci. Musi być odpowiednio socjalizowany z innymi psami i kotami. Najlepiej nadaje się również do domu z jednym psem, ponieważ ta rasa może być agresywna i terytorialna. jeżeli jednak chcesz zatrzymać mastifa tybetańskiego jako towarzysza, musisz być oddany tej dużej rasie.
Usposobienie mastifa tybetańskiego jest podobne do temperamentu kota. Są one lojalne i czujne, ale często uparte. Pomimo swojej powściągliwości i niezależności są doskonałymi psami stróżującymi. Świetnie dogadują się z dziećmi, ale muszą mieć duże zdolności przywódcze i przejść intensywną socjalizację, zanim będą dobrym wyborem dla początkujących właścicieli psów.
