Kiścień wawrzynowy – uprawa i pielęgnacja

1 rok temu
Zdjęcie: Kiścień wawrzynowy


Kiścień wawrzynowy (Leucothoe fontanesiana)

Wysokość 0,5-1,5 m
Kwitnienie V, VI
Stanowisko półcień, cień
Wilgotność gleby umiarkowanie wilgotna
Ozdobność kwiaty, liście
Pokrój rozłożysty

Kiścień wawrzynowy (Leucothoe fontanesiana) to nieduży, atrakcyjny, wolno rosnący krzew liściasty, o gęstym, rozłożystym, kępiastym pokroju. Należy do rodziny wrzosowatych. Pochodzi ze Stanów Zjednoczonych, gdzie w wielu miejscach spotkać go można rosnącego w naturze. Powstało również wiele odmian, które jako rośliny ozdobne uprawiane są w ogrodach. W naszych wciąż jeszcze jest rzadkością. Kiścień jest rośliną zimozieloną, która będzie zdobiła nie tylko ogród ale również balkon zimą.

Kiścień wawrzynowy, autor: David J. Stang, CC BY-SA 4.0, commons.wikimedia.org

Kiścień wawrzynowy – jak wygląda

Kiścień wawrzynowy dorasta do 1-1,5 metra wysokości. Wytwarza małe, białe, dzwonkowate, zebrane w duże, gęste, zwisające, groniaste kwiatostany, wyrastające z kątów liści w górnych partiach pędów. Kwitnie na przełomie maja i czerwca. Największą ozdobą krzewu są jednak piękne, duże, skórzaste, lancetowate, żywozielone, błyszczące, piłkowane na brzegach i zaostrzone na wierzchołku liście. Jesienią i zimą zmieniają kolor, przybierając różne odcienie czerwieni. Pędy liczne, elastyczne, nagie, zygzakowate, łukowo przewieszające się na zewnątrz.

Kiścień wawrzynowy pięknie prezentuje się na rabatach wrzosowatych w towarzystwie wrzosów, azalii i różaneczników, może być sadzony w niewielkich grupach na tle ogrodzenia lub trawnika. Można z niego tworzyć niskie żywopłoty i obwódki. Krzew ten nadaje się również do sadzenia w pojemnikach na tarasach i balkonach, na rabatach oraz nad brzegiem oczek wodnych.

Uprawa kiścienia wawrzynowego

Leucothoe fontanesiana preferuje stanowiska półcieniste i cieniste, ciepłe, zaciszne i osłonięte od wiatru. jeżeli roślina zostanie zasadzona w miejscu, gdzie słońce silnie operuje, jej liście mogą ulec poparzeniom, zwłaszcza zimą.

Najlepiej rozwija się na glebach żyznych, przepuszczalnych, wilgotnych, zasobnych w substancje organiczne i posiadające dostatecznie kwaśny odczyn pH (4,5-5,5). Jego mrozoodporność jest umiarkowanie wysoka,

Kiścień wawrzynowy, autor: Salicyna, CC BY-SA 4.0, commons.wikimedia.org

dlatego w chłodniejszych rejonach kraju może przemarzać. Dobrze jest więc na czas zimowy okryć krzew włókniną i obsypać u podstawy kopczykiem ziemi. choćby jeżeli przemarzną wówczas pędy, to roślina odbije od korzeni.

Pielęgnacja kiścienia wawrzynowego

Kiścień wawrzynowy wymaga systematycznego nawożenia. Krzew zasilamy od wiosny do końca lipca nawozami przeznaczonymi dla roślin kwasolubnych. Można zastosować po prostu nawozy przeznaczone do zasilania rododendronów czy azalii. Ściółkowanie podłoża jest jak najbardziej wskazane, gdyż gruba warstwa ściółki, np. kora sosnowa pozwoli ograniczyć rozwój chwastów, pomoże utrzymać odpowiednią wilgotność gleby i zabezpieczy korzenie przed wysychaniem i chłodem, a przy okazji rozkładając się zasili podłoże w próchnicę i je zakwasi.

Kiścień wawrzynowy doskonale znosi cięcia. Zabieg ten możemy przeprowadzić w lutym lub w marcu. Pędy ścięte choćby przy samej ziemi nie spowodują zamarcia rośliny. W okresie silnych upałów i długotrwałych susz, regularnie nawadniamy krzew, przy normalnej pogodzie, ale słabych opadach deszczu, należy rośliny podlewać co 3-4 dni.

Kiścień wawrzynowy rozmnaża się dzięki sadzonek pędowych oraz przez podział rośliny matczynej. Leucothoe fontanesiana wykazuje duża odporność na zanieczyszczenia powietrza, choroby i ataki szkodników.

Kiścień wawrzynowy, autor: Salicyna, CC BY-SA 4.0, commons.wikimedia.org

Odmiany kiścienia wawrzynowego

  • ‘Nana’– odmiana karłowa, dorasta do 0,5 metra wysokości, jej pokrój jest gęsty, rozłożysty, liście są intensywnie zielone z połyskiem, zimą zmieniają kolor na ciemnoczerwony. Pędy mają pokładający się pokrój, można więc tę odmianę traktować jako okrywową. Odmiana lubiąca wilgoć, może więc rosnąc przy oczku wodnym czy stawie.
  • ‘Rainbow’ lub ‘Golden Rainbow’– odmiana o pstrych, wielobarwnych liściach z marmurkowymi wzorami barwy białej lub różowej na zielonym tle, młode przyrosty czerwone, dorasta do około 1 metra wysokości.
  • ‘Makijaż’– odmiana o zmiennej kolorystyce liści w zależności od pory roku – wiosna są kremowo-pomarańczowe, latem czerwono-różowe a jesienią bordowe, krzew dorasta do około 0,5 metra wysokości, jest to polska odmiana kiścienia wawrzynowego.
  • ‘Zeblid’ – odmiana o kompaktowym, gęstym pokroju, wiosną, jesienią i zimą liście mają czerwonawy odcień, latem ciemnozielone, dorasta do 0,5 metra wysokości, wymaga kwaśnej ziemi i stanowiska osłoniętego od wiatru.
  • ‘Whitewater’ – odmiana o zielonych liściach z białą otoczką na brzegach, tu również ich barwa zmienia się wraz z porami roku, wiosną sią zielone, latem różowoczerwone, jesienią różowo-fioletowe, a z nadejściem zimy stają się ciemnoczerwone. Krzew dorasta do 1 metra wysokości i 1,2 metra rozpiętości.
Kiścień wawrzynowy jest u nas wciąż rośliną mało znaną i rzadko uprawianą.
Fot. główna: Michael Wolf, CC BY-SA 3.0, commons.wikimedia.org
Idź do oryginalnego materiału