12 godzin temu
Cypryjczycy z epoki kamienia łupanego mogli doprowadzić do wyginięcia hipopotamów karłowatych i słoni
Według badania opublikowanego w The Conversation , pierwsi osadnicy na Cyprze mogli być odpowiedzialni za wyginięcie charakterystycznych dla wyspy karłowatych hipopotamów i słoni, co podważa wcześniejsze założenia dotyczące chronologii przybycia człowieka i jego wpływu na lokalną faunę.
Międzynarodowy zespół badaczy wykorzystał modele matematyczne do symulacji interakcji między populacją ludzką a megafauną wyspy około 14 000 lat temu.
Wyniki ich badań, opublikowane w recenzowanym czasopiśmie naukowym , wskazują, iż choćby niewielka populacja ludzka licząca od 3000 do 7000 osobników mogła doprowadzić do wyginięcia tych gatunków w ciągu 1000 lat od ich przybycia.
Badanie skupiło się na dwóch gatunkach: Phanourios minor, karłowatym hipopotamie ważącym około 130 kg i Palaeoloxodon cypriotes, karłowatym słoniu ważącym około 500 kg. Oba gatunki były znacznie mniejsze od swoich przodków z kontynentu ze względu na zjawisko znane jako karłowatość wyspowa.
Wyniki pokazały, iż choćby niewielka liczebność populacji ludzkiej mogła mieć dramatyczny wpływ na zwierzęta.
Cypr stanowił idealne studium przypadku ze względu na swoje stosunkowo niewielkie rozmiary i ograniczoną liczbę gatunków megafauny, co pozwoliło na dokładniejsze modelowanie.
Badania opierają się na wcześniejszych pracach sugerujących, iż ludzie przybyli na Cypr między 14 000 a 13 000 lat temu, wcześniej niż wcześniej sądzono. Podważają one długo utrzymywane przekonanie, iż ludzie przybyli po wyginięciu tych zwierząt lub iż było ich zbyt mało, aby spowodować ich wyginięcie.
Wyniki badań przyczyniają się do szerszej dyskusji na temat tego, jak migracje ludzi i wzrost populacji na przestrzeni dziejów wpływały na lokalne ekosystemy, zwłaszcza w okresach zmian środowiskowych.
Naukowcy twierdzą, iż badanie to może mieć znaczenie dla zrozumienia podobnych wydarzeń związanych z wymieraniem gatunków na innych wyspach Morza Śródziemnego i poza nim.
