Całowanie się pod jemiołą to jeden z najpopularniejszych świątecznych zwyczajów, który przywędrował do Polski z Anglii. Wiecznie zielony krzew, który kwitnie i owocuje zimą, symbolizuje wolę życia oraz nieskończoność. Według tradycji jemioła przyniesiona do domu i zawieszona we właściwym miejscu ma zapewnić szczęście domownikom.
Romantyczne adekwatności jemiołyCeltowie przypisywali jemiole romantyczne adekwatności, uważając ją za afrodyzjak. W czasie noworocznych świąt gałązki jemioły wisiały pod sufitem, a miejsce pod krzewem stawało się centrum świątecznego świata. Pocałunek pod jemiołą miał gwarantować miłosne szczęście.
Jemioła w polskiej tradycjiW Polsce jemioła była znana również jako strzęśla, homela, zimorost czy kołtun. Gałązki jemioły w domu przyciągały szczęście, bogactwo, miłość i zgodę. Roślina chroniła przed złymi mocami oraz piorunami, a umieszczona w dziecięcej kołysce odganiała koszmary. Jemioła miała również pozytywny wpływ na zdrowie, a dodana do kąpieli przywracała siły witalne.
Kulturowe znaczenie jemiołyJemioła, roślina o niezwykłych adekwatnościach, od wieków fascynuje ludzi i zyskuje szczególne miejsce w kulturze. Jej unikalne miejsce występowania, wysoko na drzewach, sprawia, iż wydaje się być „spadłą z nieba”. Brak kontaktu z ziemią sprawia, iż jemioła funkcjonuje w sferze granicznej, pomiędzy dołem a górą, co nadaje jej cechy mediacyjne.
Jemioła jako symbol sacrumGranica, na której rośnie jemioła, to miejsce, gdzie objawia się sacrum. Roślina ta, mająca kontakt z tym obszarem, zyskuje magiczne adekwatności. Jej charakterystyczna zmiana koloru na żółtozłoty w momencie usychania, związana z zaświatami, dodatkowo podkreśla jej wyjątkowość. Jemioła, wiecznie zielona i zdolna do owocowania w trudnych warunkach zimowych, symbolizuje niezniszczalność i odporność na przeciwności losu.
Wszystkie te cechy sprawiają, iż jemioła jest nie tylko rośliną, ale także nośnikiem głębokich kulturowych znaczeń, które odzwierciedlają ludzkie pragnienia i tajemnice natury.