Gryfonik belgijski

1 rok temu

Zdjęcie: gryfonik belgijski

Podstawowe informacje

👉 Rozmiar	wysokość w kłębie: ok. 30 cm; masa ciała: od 3,5 do 6 kg
⭐ Szata	sierść: szorstki włos okrywowy, nieco falisty, odpowiednio długi; gęsty podszerstek maść: czarna; czarna podpalana
️ Długość życia	10–15 lat
🐶 Charakter	zrównoważony, żwawy, wierny, czujny

Charakterystyka rasy gryfonik belgijski

Gryfonik belgijski to bardzo mały piesek, którego waga waha się od 3,5 do 6 kilogramów. Podobnie jak jego bliski kuzyn, gryfonik brukselski, jest jednak mocno i harmonijnie zbudowany. Już na pierwszy rzut oka przyciąga wzrok swoją wyjątkowo krótką kufą i wyrazem pyszczka, który wydaje się jednocześnie zaciekawiony i bardzo sceptyczny.

Jego wargi muszą mocno się ze sobą stykać. Charakterystycznym elementem wyglądu tego psa jest jego żuchwa – nieco wygięta ku górze i szeroka musi koniecznie wystawać poza szczękę.

Gryfoniki – sierść i umaszczenie

Sierść gryfonika jest szorstka i dwuwarstwowa. Pod włosem okrywowym znajduje się podszerstek. Może nieco falować, chociaż loki nie są dopuszczalne. Na głowie włos jest nieco dłuższy i tworzy charakterystyczną brodę oraz wąsy. Nad oczami natomiast znajdują się brwi, które są wyraźnie dłuższe niż włosy na pozostałej części czaszki.

Gryfoniki belgijskie są czarne lub czarne z podpalaniem. Wzorzec dopuszcza przesianie czarnej szaty rudobrązowym włosem, jednak zdecydowanie lepiej widziane na wystawach są jednolite kolory. Toleruje się pojedyncze białe włosy na klatce piersiowej, chociaż raczej nie są one pożądane.

Gryfon – przyjacielska rasa psa

Gryfoniki to niezwykle przyjazne i sympatyczne pieski, które bardzo przywiązują się do swojej rodziny. Wszystkich jej członków kochają tak samo i bardzo dobrze przystosowują się do nowych warunków. Zdecydowanie źle znoszą samotność, dlatego o ile twój dom pustoszeje na wiele godzin, najlepiej zadbać o to, aby nie były jedynymi psami w rodzinie.

Charakter gryfonów jest bardzo łagodny. Psy tej rasy unikają konfliktów i najchętniej dzielą swój czas między wesołą zabawę a drzemki na kolanach opiekuna. Poziom ich energii jest bardzo wysoki, szczególnie w młodości. Z wiekiem nieco się wyciszają jednak w żadnym wypadku nie stają się leniwe. Chętnie spędzają czas na świeżym powietrzu – lubią się bawić i biegać dookoła po ogrodzie.

W przeciwieństwie do wielu małych ras nie są hałaśliwe, dlatego dobrze sprawdzają się jako towarzysze osób starszych oraz mieszkańców bloku. Są bardzo bystre i gwałtownie zauważają wszelkie zmiany, jednak rzadko czują się w obowiązku informować o nich głośnym szczekiem. Ze względu na swoją łagodność i przyjacielskie usposobienie odnajdą się w każdym domu – zaprzyjaźnią się z dziećmi, innymi psami i kotami.

Gryfonik belgijski to piesek o bardzo dużej inteligencji. Szybko się uczy, jednak polecania wykonuje szczególnie chętnie, o ile jest odpowiednio motywowany. Pomimo swoich niewielkich rozmiarów oraz łagodnego usposobienia gryfonik powinien przejść szkolenie z podstawowego posłuszeństwa. Nie warto także zaniedbywać socjalizacji, którą zwierzak powinien przejść między trzecim a dwunastym tygodniem życia.

Gryfonik belgijski – zdrowie

Gryfoniki belgijskie to stosunkowo zdrowe pieski, które mogą jednak cierpieć na kilka schorzeń typowych dla rasy. Tak jak inne zwierzęta o krótkiej kufie mogą mieć problemy z oczami. Często zdarza się nadmierne łzawienie oraz podrażnienia, dlatego trzeba bardzo dokładnie przycinać włoski, które mogą drażnić gałkę oczną. Warto także wyposażyć się w specjalne preparaty do pielęgnacji oczu.

Siekacze gryfonika są dosyć płytko osadzone, dlatego twarde gryzaki nie są wskazane. Nie zaleca się także zabawy w szarpanie. Choroby, które mogą dotykać przedstawicieli tej rasy to między innymi:

dwurzędowość rzęs,
wypadanie rzepki,
dysplazja stawów biodrowych,
alergie skórne,
niedrożność oddechowa.

Gryfoniki to stosunkowo długowieczne psy. Większość osobników dożywa w dobrym zdrowiu trzynastego roku życia. Są dosyć odporne na zimno, jednak źle znoszą wysokie temperatury. Podczas gorących letnich dni najlepiej ograniczyć im aktywności na zewnątrz, a spacery odbywać po zachodzie słońca lub wcześnie rano.

Pies gryfonik – pielęgnacja

Pomimo posiadania dwuwarstwowej sierści gryfoniki prawie nie linieją. Nie oznacza to jednak, iż psy tej rasy nie wymagają pielęgnacji. Wymaga ona systematyczności. Przynajmniej raz w tygodniu warto szczotkować sierść, aby utrzymać ją w dobrym stanie. Zaleca się także regularne trymowanie. Najlepszym rozwiązaniem będzie korzystanie z usług groomera.

Gryfoniki bardzo lubią jeść. Jeżeli nie otrzymują odpowiedniej dawki aktywności, bardzo gwałtownie mogą dorobić się nadwagi, dlatego bardzo ważne jest odpowiednie żywienie. Lepiej unikać karm reklamowanych jako przeznaczone dla małych ras, ponieważ zwykle mają one bardzo kiepskie składy. o ile jednak podajesz psu suchą karmę, upewnij się, iż jej kawałki nie są zbyt twarde ani za duże. Warto rozważyć dietę BARF, ponieważ ma ona bardzo dobry wpływ na zdrowie zwierzęcia i jest dobrana indywidualnie.

Gryfonik belgijski – hodowla

Hodowla gryfonika brukselskiego jest w naszym kraju dużo bardziej popularna niż belgijskiego, jednak znalezienie szczeniaka dla siebie nie powinno być szczególnie trudne. Pamiętaj, aby wybierać hodowle zarejestrowane w Związku Kynologicznym w Polsce. Tylko w ten sposób zyskasz psa z rodowodem FCI.

Gryfonik belgijski jest podatny na kilka chorób genetycznych, dlatego bardzo ważne jest wybieranie tylko dobrych hodowli. o ile masz wątpliwości, zasięgnij informacji od miłośników rasy, którzy zrzeszają się w social mediach oraz na forach internetowych. W ten sposób najszybciej znajdziesz miejsce naprawdę godne zaufania.

Gryfonik belgijski – cena

Szczenięta gryfonika belgijskiego kosztują średnio od 2,5 do 3,5 tysięcy złotych. Tak jak większość małych ras do towarzystwa, narażone są na działania pseudohodowców, dlatego o ile cena psa wyda ci się podejrzanie niska, koniecznie sprawdź dokumenty sprzedawanego psa.

Gryfon belgijski – historia rasy

Wszystkie trzy odmiany – gryfonik belgijski, brukselski i brabancki – mają najprawdopodobniej tego samego przodka – pinczera małpiego. Tak jak on wywodzą się od niewielkich psów stajennych, które wykorzystywano do tępienia gryzoni i pilnowania koni. Pieski w tym typie widywano w całej Europie.

Psy, które bardzo przypominały dzisiejsze gryfoniki, najliczniej występowały na terenach dzisiejszej Belgii. Początkowo towarzyszyły przede wszystkim biedniejszym mieszkańcom, aktywnie pomagając w gospodarstwie. Po jakimś czasie ich wyjątkowa uroda została doceniona przez damy dworu i gryfoniki trafiły do wielkich posiadłości i królewskich pałaców. Swoich miłośników miały w wielu królach i królowych.

W 1880 roku w Belgii powstał pierwszy klub miłośników gryfoników. Hodowcy rozpoczęli ulepszanie wzorca poprzez dodawanie do rasy krwi cavalier king charles spaniela, mopsa, yorka i teriera irlandzkiego. W Brukseli w 1883 roku odbyła się pierwsza wystawa, na której zaprezentowano gryfonika.

Na początku XX wieku pieskami tej rasy zainteresowała się królowa Maria Henrietta. Wpłynęło to bardzo pozytywnie na rozwój hodowli tej rasy na kontynencie europejskim. Tymczasem gryfoniki zdobywały bardzo dużą popularność także na Wyspach Brytyjskich. Już w 1896 założono tam Klub Miłośników Gryfonika a angielski Kennel Club uznał rasę zaledwie dwa lata później.

Po II wojnie światowej rasa stopniowo traciła na znaczeniu, jednak ciągle ma swoich miłośników na całym świecie, także w Polsce. Wprawdzie nie ma u nas zbyt wielu hodowli, jednak znalezienie szczeniaka nie powinno być szczególnie trudne. Gryfonik belgijski rodzi się najrzadziej ze wszystkich trzech odmian. Co ciekawe, gryfonika brukselskiego, belgijskiego i brabantczyka można krzyżować między sobą, dlatego często w jednej hodowli znajdziesz wszystkie trzy odmiany tej rasy.

Gryfonik belgijski – dla kogo?

Gryfonik belgijski, tam samo jak wszystkie inne odmiany tej rasy, jest psiakiem stosunkowo prostym do prowadzenia. Dlatego o ile zastanawiasz się nad swoim pierwszym psem i szukasz niedużego przyjaciela, jest on zdecydowanie godny polecenia.

Gryfonik może z powodzeniem mieszkać zarówno w małym mieszkaniu w bloku, jak i w domu z dużym ogrodem. Jego sympatyczne usposobienie i duża łagodność sprawiają, iż dobrze nadaje się na towarzysza dla osób starszych. Warto jednak pamiętać, iż pieski tej rasy potrzebują ruchu. Nie będzie to może aktywność na miarę dużych owczarków, jednak bez regularnych spacerów i zabawy piesek gwałtownie popadnie w nadwagę.

Warto zaznaczyć, iż gryfonik jest psem, który potrzebuje bardzo bliskiego kontaktu z człowiekiem. Źle znosi samotność, dlatego o ile dom pustoszeje na wiele godzin, warto rozważyć kupno dwóch psiaków albo po prostu przygarnięcie dodatkowo innego zwierzęcia.

Wzorzec zakłada, iż gryfoniki są psami bardzo delikatnymi, ale jednocześnie odważnymi. Nie powinny być lękliwe, dlatego do wszystkich nowo poznanych osób – zarówno ludzkich, jak i zwierzęcych, podchodzą z bardzo dużą serdecznością. Przedstawiciel tej rasy będzie doskonałym towarzyszem dla kota, innego psa – niezależnie od rozmiarów.

Gryfoniki zwykle bardzo dobrze dogadują się z dziećmi. Warto jednak pamiętać, iż to małe psy, które bardzo łatwo zranić. Właśnie dlatego dzieci powinny być uczulone, aby traktować je z ogromną delikatnością. Nie zostawiaj nigdy malucha sam na sam z gryfonikiem.

Na koniec warto wspomnieć o tym, iż pomimo swojego bardzo łagodnego charakteru i niewielkich rozmiarów piesek tej rasy, tak jak wszystkie inne, wymaga szkolenia z podstawowego posłuszeństwa. Konieczna jest także dobra socjalizacja – zapoznawanie szczeniaka z innymi psami i wszystkimi innymi elementami życia, które będą otaczały go w przeszłości. W przeciwnym razie choćby najlepszy rodowód nie zagwarantuje, iż pies nie stanie się wycofany lub lękowy.

Gryfonik belgijski – ciekawostki

Zarówno gryfonik belgijski, jak i brukselski wyróżniają się szorstką sierścią. Brabantczyk natomiast jest krótkowłosy.
Trzy odmiany gryfonika posiadają oddzielne wzorce i w teorii są oddzielnymi rasami, chociaż w jednym miocie mogą przyjść na świat wszystkie trzy.
Najczęściej rodzą się gryfoniki brukselskie, nieco mniej jest belgijskich, natomiast brabantczyki są najrzadsze.

Nie da się ukryć, iż gryfoniki belgijskie są niezwykle urocze. Te małe pieski są także bardzo tolerancyjne i sympatyczne – odnajdą się praktycznie w każdych warunkach. Warto jednak pamiętać, iż trzeba zapoznać je z zasadami panującymi w domu i konsekwentnie (chociaż łagodnie) je egzekwować. Na co dzień pieski tej rasy to prawdziwa miłość i euforia na czterech łapkach. Być może okażą się idealnymi przyjaciółmi właśnie dla Ciebie?