Niezwykle istotną kwestią w sprawowaniu codziennej opieki nad zwierzęciem jest prowadzenie jego stałej obserwacji i odnotowywanie niepokojących zmian w codziennym schemacie dnia. o ile jako opiekun zauważysz jakiekolwiek niepokojące objawy w postaci częstszych wizyt w kuwecie, zmiany masy ciała, zwiększonego pragnienia lub intensywnego domagania się dokładki pokarmu, należy zwierzę niezwłocznie zabrać na badania i konsultację z lekarzem weterynarii, gdyż mogą to być pierwsze objawy wskazujące na cukrzycę.
Co prawda cukrzyca należy do schorzeń częściej pojawiających się u psów niż kotów, ale w dalszym ciągu jest związana ze zmianą diety, a także wdrożeniem specjalistycznego leczenia zwierzęcia. Należy pamiętać, iż różnie niepokojące objawy mogą dotyczyć także infekcji pęcherza moczowego, a także innych chorób, związanych np. z niewydolnością nerek. Dlatego systematycznie należy przeprowadzać kontrolę w gabinecie weterynarii, włączając badanie krwi oraz badanie moczu.
Cukrzyca u kota – z czym się wiąże?
Cukrzyca jest schorzeniem, które sprawia, iż organizm kota traci zdolność do normalnego funkcjonowania. To stan, w którym następuje zaburzenie zdolności wydzielania insuliny (częściowe lub całkowite), co prowadzi do hiperglikemii (poziom glukozy jest bardzo wysoki, przekracza górną granicę normy) i niezdolności wykorzystywania glukozy, kwasów tłuszczowych i aminokwasów jako źródeł energii. Wśród jej typów można wyróżnić dwa rodzaje: pierwotną (typ 1) oraz wtórną (typ 2). Najrzadziej spotyka się typ 1, który dotyka zwierząt młodych oraz typ drugi, który znacznie częściej odnotowuje się w populacji zwierząt.
Nie ma żelaznej zasady co to konkretnego wieku, w którym schorzenie może dać o sobie znać. Niekontrolowany wzrost poziomu glukozy może dotknąć zarówno osobniki dorosłe, jak i seniorów po 10. roku życia. Ryzyko wzrasta także u samców po przebytym zabiegu kastracji. Istnieją też pewne uwarunkowania genetyczne; zwiększoną zachorowalność odnotowuje się u kotów rasy birmańskiej lub syjamskiej.
Przyczyny cukrzycy u kota
Występowanie cukrzycy najczęściej jest związane z wyczerpaniem komórek trzustki. Często występuje u kotów otyłych, kotów starszych i zwierząt o zbyt małej aktywności fizycznej. Do innych czynników należy także zaliczyć: stosowanie antykoncepcji hormonalnej, nadczynność tarczycy oraz przebyte zapalenie trzustki. Opiekunowie powinni dbać więc o dobrej jakości posiłki, pilnowanie zalecanych dawek, a także zapewnienie zwierzęciu niezbędnej porcji ruchu każdego dnia.
Objawy cukrzycy u kota
Jednymi z pierwszych symptomów sugerujących pojawienie się choroby są częstsze wizyty w kuwecie oraz zwiększone pragnienie. Cierpiące na cukrzycę czworonogi mają nadmierny apetyt, który jednak nie powoduje przybierania na wadze. Wręcz przeciwnie, opiekunowie mogą zauważyć, iż kot zaczyna być coraz drobniejszy i chudszy. Może wystąpić zanik masy mięśniowej, a także zmiany w zachowaniu zwierzęcia, które staje się osowiałe, niechętnie inicjuje kontakt i nie chce się bawić.
Wśród pojawiających się objawów mogą z czasem dołączyć problemy neurologiczne – kot może poruszać się w dziwny sposób, stawiając całą powierzchnię stopy na podłożu, a także mieć problemy z chowaniem i wysuwaniem swoich pazurów. Lekarz weterynarii powinien sprawdzić również ewentualne osłabienie odruchów, które mogą towarzyszyć tak zwanej neuropatii cukrzycowej.
Leczenie kota z cukrzycą
Jak wcześniej wspomniano, najczęściej koty borykają się z cukrzycą typu 2. Bez względu jednak na to, z jakim konkretnym rodzajem choroby mamy do czynienia, niezbędna jest szczegółowa diagnostyka cukrzycy i zaoferowanie odpowiedniego wsparcia dietetycznego i zapewnienie leczenia. Przede wszystkim należy rozpocząć walkę z nadwagą i otyłością, stale regulować podaż insuliny, a także wprowadzić stałe monitorowanie poziomu glukozy w krwi i moczu. Bardzo ważne jest wyeliminowanie bezpośrednich przyczyn cukrzycy, takich jak stany zapalne trzustki.
Odpowiednie leczenie cukrzycy u kota może przebiegać wielokierunkowo. Warto posiadać w domu glukometr, który pozwoli regularnie sprawdzać poziom glukozy we krwi. Lekarz weterynarii powinien zalecić także podawanie insuliny w określonych dawkach. W leczeniu cukrzycy niezwykle ważna jest stała kontrola stanu zdrowia zwierzęcia.
Do czego może doprowadzić nieleczona cukrzyca?
W przypadku cukrzycy, która nie jest odpowiednio leczona, opiekun może spodziewać się zaistnienia groźnych powikłań, takich jak między innymi:
- stłuszczenie wątroby,
- niedokrwienie nerwów,
- kwasica ketonowa,
- choroby skóry,
- infekcja pęcherza moczowego,
- uszkodzenia siatkówki oka.
Wsparcie żywieniowe kota z cukrzycą
Czym charakteryzuje się odpowiednia dieta kota z cukrzycą? Przede wszystkim ma ona za zadanie ustabilizować glikemię poposiłkową (stężenie glukozy we krwi po spożyciu posiłku). Stąd niezwykle istotne jest zapewnienie diety, która ma odpowiedni indeks glikemiczny. Brit VD Diabetes charakteryzuje się bezzbożową formułą, obniżoną wartością energetyczną zapobiegającą hiperglikemii poposiłkowej i właśnie odpowiednim indeksem glikemicznym.
Właściwie zbilansowana dawka rozpuszczalnego i nierozpuszczalnego włókna spowalnia wchłanianie cukrów prostych w organizmie. Zawartość probiotyku Enterococcus faecium wspomaga ochronę adekwatnego składu flory bakteryjnej w przewodzie pokarmowym. Oczywiście ma to także bezpośredni wpływ na układ immunologiczny zwierzęcia, czyli odporność. Jest to niezwykle ważna kwestia, o której należy pamiętać w terapii różnego rodzaju chorób, nie tylko w przebiegu cukrzycy.
W formule Brit VD Diabetes znajduje się łatwo przyswajalne białko z kurczaka oraz żółty groch, które wspólnie wspierają metabolizm tłuszczu i są pomocne w utrzymaniu odpowiedniej masy mięśniowej. Dodatkowo działanie to wspomaga dodatek L-karnityny. To jednak nie wszystko. W skutecznej walce z nadwagą istotne jest także otoczenie troską aparatu ruchu zwierzęcia. Dodatek chondroprotektorów (glukozamina i chondroityna) poprawiają ruchliwość zwierzęcia. Kwasy tłuszczowe omega-3, selen i witamina C oraz E tłumią pojawiające się reakcje zapalne.
Cukrzyca u kota – podsumowanie
Cukrzyca może pojawić się nagle i stanowić duże wyzwanie dla wspólnej przyszłości życia z czworonogiem. Poza oczywistym wdrożeniem specjalistycznej diety wymaga się stosowania do zaleceń lekarza weterynarii. Z którym wspólnie należy dążyć do stabilizacji zdrowia zwierzęcia. Tylko połączone działanie będzie mogło pozwolić na skuteczne leczenie. Niezależnie od typu cukrzycy, należy zmienić dotychczasowy, niewłaściwy tryb życia i zadbać o zdrowie całościowo.
