Wyobraź sobie spokojny, zimowy las. Śnieg tłumi każdy krok, a cisza jest tak gęsta, iż słychać tylko odległe stukanie dzięcioła. Wydaje Ci się, iż jesteś sam, ale wśród gęstych świerków i sosen może czaić się ktoś, kto obserwuje Cię od dłuższego czasu. Para złotych oczu, czarne pędzelki na uszach i sylwetka kota większego niż jakikolwiek domowy mruczek – oto ryś euroazjatycki (Lynx lynx), największy dziki kot Europy. Dorosły samiec może ważyć choćby 30 kilogramów i mierzyć do 130 cm długości, co oznacza, iż jest 4–6 razy cięższy i ponad dwa razy dłuższy od przeciętnego kota domowego. Ma długie nogi i potężne łapy, które zimą działają jak naturalne rakiety śnieżne – pozwalają chodzić po głębokim puchu bez zapadania się. Futro rysia jest gęste i miękkie, w kolorach od złocistobrązowego po szary, z ciemnymi cętkami. Najbardziej charakterystyczne są jego uszy z czarnymi „pędzelkami” włosów, które wzmacniają słuch i pozwalają wychwycić najcichsze dźwięki w lesie. Krótki, 10–20-centymetrowy ogon z czarną końcówką to kolejny znak rozpoznawczy.
Podobnie jak kot domowy, ryś potrafi godzinami odpoczywać i poluje tylko wtedy, gdy jest głodny. W jego menu znajdziemy jednak sarny, zające, ptaki i gryzonie. Nie goni zdobyczy na długim dystansie – zamiast tego cierpliwie się skrada i wykonuje skok choćby na 4 metry.
Rysie są samotnikami, a dorosłe samce mogą mi
