Bloodhound (pies św. Huberta)

Bloodhound to pies gończy, który wyróżnia się doskonałym węchem. Jego wyjątkowe cechy sprawiają, iż w tej chwili wykorzystywany jest często do poszukiwania zaginionych osób. Idealnie odnajduje się też w roli psa rodzinnego. Czym się charakteryzuje ta oryginalna rasa?

Bloodhound – podstawowe informacje

Bloodhound – szczypta historii

Bloodhound jest potomkiem psów gończych azjatyckiego pochodzenia, znanych w krajach śródziemnomorskich długo przed nastaniem naszej ery. W średniowiecznej Europie, głównie w klasztorach (bo duchowni namiętnie oddawali się wtedy polowaniom), hodowano dwa typy dużych psów gończych – czarne podpalane, nazywane psami św. Huberta (od klasztoru w Ardenach), i białe, które pod nazwą talbotów przetrwały w Anglii do XVIII wieku. Te pierwsze cieszyły się wielką sławą od VIII wieku n.e. i dały początek wszystkim zachodnim psom gończym. Po rewolucji francuskiej prawie wyginęły. Psy św. Huberta trafiły na Wyspy Brytyjskie w latach podboju normańskiego (XI wiek).

Dawniej zwierzęta te były wykorzystywane nie tylko do tropienia, ale także do walk. Za Henryka VIII brały udział w wojnie z Francuzami, a Elżbieta II wysłała 800 bloodhoundów do tłumienia rebelii w Irlandii. Uważa się jednak, iż nazwa rasy pochodzi nie od zajadłości jej przedstawicieli, ale od ich zdolności tropienia po śladach krwi, a choćby od tego, iż były to czworonogi ludzi szlachetnie urodzonych, a więc „błękitnej krwi”.

Księga hodowlana bloodhoundów została założona w Wielkiej Brytanii w roku 1874, a klub hodowców powstał trzy lata później. Wszystko to działo się wcześniej niż w Belgii, która nominalnie pozostaje ojczyzną rasy, zarejestrowanej w FCI pod podwójną nazwą: bloodhound (pies św. Huberta). Po II wojnie na Wyspach zwierzęta te niemal całkowicie wymarły, a i dziś spotyka się je rzadko. Znacznie lepiej powodzi się im w USA, gdzie hodowane są od XVIII wieku, przede wszystkim do celów użytkowych.

Bloodhound – wygląd

Bloodhound to pies rosły i potężny, największy spośród wszystkich gończych. Tułów ma wydłużony i głęboki (bez podkasania). Odznacza się bardzo masywnym kośćcem, którego masa jest proporcjonalnie największa wśród wszystkich psów. Ma prosty, szeroki grzbiet i długie, dobrze umięśnione nogi. Jego ogon jest długi i pokryty nieco dłuższą sierścią niż reszta ciała.

Głowa bloodhounda jest długa, wąska i głęboka, z wyraźnie zaznaczonym guzem potylicznym, kanciasta, po bokach płaska. Stop nieznaczny, a kufa tej samej długości co mózgoczaszka. Wargi bardzo długie i grube, luźno wiszące (co najmniej 5 cm poniżej żuchwy). Oczy mają owalny kształt i orzechowy lub brązowy kolor. Dolna powieka może być nieco obwisła. Cienkie i delikatne uszy są bardzo nisko osadzone, wiszące i długie – powinny sięgać co najmniej końca nosa.

Skóra bloodhounda jest luźna na całym ciele – na głowie tworzy wyraźne zmarszczki i fałdy, na szyi – podgardle. Sierść jest krótka, przylegająca i twarda, tylko na głowie oraz uszach miękka i delikatna. Wyróżnia się trzy maści: dwubarwną – czarną podpalaną (black and tan) i wątrobianą podpalaną (liver and tan) oraz jednobarwną – czerwoną (red).

Bloodhound – charakter

Mimo dużych rozmiarów i prezencji budzącej respekt bloodhound jest zwierzęciem łagodnym, wrażliwym i uczuciowym wobec swoich bliskich. Warunkiem jego prawidłowego zachowania jest odpowiednie, spokojne, a jednocześnie konsekwentne wychowanie oraz wczesna, dobrze prowadzona socjalizacja.

Bloodhoundy z natury są psami lękliwymi, dlatego trzeba je od wieku szczenięcego zapoznawać ze światem. Niedostateczna pewność siebie w połączeniu z lękiem łatwo może się przeistoczyć w tak zwaną ostrość pozorną, czyli agresję ze strachu.

Bloodhound – dla kogo?

Pies rasy bloodhound źle znosi samotność. Uwielbia towarzyszyć opiekunowi w codziennych czynnościach. Jest to zdecydowanie zwierzę dla osób, które dużo czasu spędzają w domu i lubią aktywność na świeżym powietrzu.

Jest łagodny i opiekuńczy dla innych zwierząt domowych. Lubi towarzystwo dzieci, dlatego idealnie nadaje się na psa rodzinnego.

Czworonóg tej rasy ten nie czuje się dobrze w hałasie wielkiego miasta, nie przepada też za wieloma bodźcami naraz, ponieważ łatwo go rozpraszają. o ile ma mieszkać w warunkach miejskich, trzeba go do nich stopniowo przyzwyczajać. Najlepiej będzie czuł się w spokojnej wiejskiej lub podmiejskiej okolicy.

Bloodhound – cena

Za szczenię bloodhounda zapłacimy od 2000 do 3500 zł. Trzeba pamiętać, iż psy rasowe to zawsze niemały wydatek. Hodowla bloodhounda jest wymagająca i kosztowna. Hodowca ponosi spore koszty, aby adekwatnie zaopiekować się zwierzętami. Zatem na cenę bloodhounda wpływają: opieka nad suką przez całe jej życie, opieka weterynaryjna w czasie ciąży i nad szczeniętami, odpowiednia dieta oraz czas poświęcony na socjalizację.

Bloodhound – pielęgnacja

Krótka szata bloodhounda nie wymaga specjalnej pielęgnacji. Wystarczy, iż będzie regularnie szczotkowana. Kąpiele należy wykonywać tylko w razie potrzeby (gdy pies się mocno wybrudzi). Bardzo ważne w przypadku tej rasy jest natomiast regularne kontrolowanie oczu i uszu. Ciężkie, zwisające małżowiny nie sprzyjają utrzymaniu higieny, a zwłaszcza wietrzeniu wnętrza ucha, i mogą rozwijać się w nich infekcje. Poza tym należy systematycznie: czyścić zęby (codziennie), obcinać pazury (jeśli pies nie ściera ich w wystarczającym stopniu), zadbać o profilaktykę przeciwpasożytniczą.

Bloodhound – żywienie

• Bloodhoundy, zwłaszcza gdy mają za mało ruchu, mogą mieć skłonność do nadwagi i otyłości, dlatego należy zadbać o odpowiednią dietę i aktywność fizyczną.
• Pies nie może mieć stałego dostępu do pokarmu. Dzienną dawkę energii należy podzielić mu na 3–4 mniejsze posiłki – to ważne również ze względu na predyspozycje do rozszerzenia i skrętu żołądka.
• Po posiłku zwierzę musi odpocząć. Zanim znów podejmie aktywność, powinno odczekać przynajmniej pół godziny.
• Dieta bloodhounda najlepiej gdy będzie bazować na pełnoporcjowej karmie gotowej – suchej i mokrej- przeznaczonej dla psów dużych. Dodatkowo można podawać mu przekąski, np. dentystyczne, ale nie mogą one stanowić więcej niż 10% dziennej dawki energii.

Bloodhound – zdrowie

Bloodhound żyje przeciętnie około 10–12 lat. Charakteryzuje się dużą wytrzymałością i odpornością. Mimo to u psów tej rasy spotyka się następujące choroby:

• zapalenie uszu,
• zapalenie spojówek,
• ektropium,
• oko romboidalne,
• dysplazja stawów łokciowych,
• dysplazja stawów biodrowych,
• zwężenie aorty,
• niedoczynność tarczycy,
• rozszerzenie i skręt żołądka.

Bloodhound – ciekawostki

• Bloodhound był pierwowzorem disneyowskiego psa Goofy’ego oraz psa Pluto.
• Na początku XIX wieku bloodhoundy służyły do tropienia kłusowników.
• Węch bloodhounda jest ponadprzeciętny. W USA przez wiele lat wykorzystywano tę rasę do identyfikacji przestępców.
• Bloodhoundy są wyjątkowo sprytne i inteligentne. Słyną z pokonywania zabezpieczeń – najsprytniejsze potrafią otwierać zamknięte drzwi czy szafki oraz wspinać się na ogrodzenia.

Bloodhound – przykładowe imiona

Przykładowe imiona dla suki rasy bloodhound: Berta, Maja, Reja, Zula, Xena.

Przykładowe imiona dla psa rasy bloodhound: Baron, Ciapek, Gerald, Goofy, Pluto.